Blauwdrukken & Gebouwen

Een blauwdruk is een reproductie van een technische tekening of technische tekening door middel van een contactafdrukproces op lichtgevoelige vellen. Geïntroduceerd door Sir John Herschel in 1842, maakte het proces een snelle en nauwkeurige productie van een onbeperkt aantal exemplaren mogelijk. Het werd al meer dan een eeuw op grote schaal gebruikt voor de reproductie van bestektekeningen die in de bouw en de industrie werden gebruikt. Het blauwdrukproces werd gekenmerkt door witte lijnen op een blauwe achtergrond, een negatief van het origineel. Het proces was niet in staat om kleur of grijstinten te reproduceren.

De term blauwdruk wordt nog steeds minder formeel gebruikt om te verwijzen naar een plattegrond Praktische ingenieurs, architecten en tekenaars noemen ze vaak "tekeningen" of "prenten".

De introductie van het blauwdrukproces elimineerde de kosten van fotolithografische reproductie of het handmatig traceren van originele tekeningen. Tegen de late jaren 1890 in Amerikaanse architectenbureaus was een blauwdruk een tiende van de kosten van een met de hand getraceerde reproductie.